Annegien Haselager heeft fotoprints van rotswanden gebruikt om een papieren sculptuur te maken. Men kan om de sculptuur heen lopen.Tegelijkertijd kun je stemmen horen van de vluchtelingen die voor dit project zijn geïnterviewd. De stemmen staan voor hen die die zijn achtergebleven in het ‘landschap’
Annegien symboliseert met dit object een reis die steeds weer opnieuw begint. De hoogte van de rotswand maakt het moeilijk om vooruit te kijken, de toekomst is onzeker.